نه به چشم من درآید نه دهد به من نشانی

نه به چشم من درآید نه دهد به من نشانی
نه به بندگی نوازد من و من نیم ادانی

وگرش بگویم ای جان بنما به ما رخت را
سیقول لا احب رؤیتی فلن ترانی

سر کوی ذوالعجایب چو نگار من درآید
نه بود خبر ز بیداد و ز جور و سرگرانی
همه درد خویش در دل به خفا نهان نهادم
ز شراره اش خدودم شده سرخ و ارغوانی

به صفای خویش گفتم که صنم وفا ندارد
تو بکش دو پای خود را ز چه از پیش دوانی

به من غریب گفتا تو بخوان حدیث رجعت
به امید روز وصلت که بود ربیع ثانی

مسلم دریس جرفی