چه می کنی با من سرمدی

چه می کنی با من سرمدی
بی دفاعم جان به فدایت
وجودم آش و لاش است
زدن ندارم چنان که تو ناز داری...
هیچ و پوچ یافته ام و آمده ام
پیش از این تسلیم بودم و پسینم
تسلیمم و می میرم اگر از کرشمه ی خود نکاهی...
حق داری خوشگل ترینم
تو خورشیدی تو ماهی تو زیباترینی
تو در عشق و جزئیات جناح داری
از بس تکامل یافته ای توصیف نمی داری
طبیعت عشق را هم به زیر سوال می داری
این چنین که تو فراتری...
تو خود مقصودی، معبودی
تو قلب من و جان منی
من ، من نیستم
تو ، تو من و تمام منی...
عبداله قربانپور