تویی صیاد دام افکن منم ان صید وآهویت

تویی صیاد دام افکن منم ان صید وآهویت
که می افتم به میل خویش به دام جعد گیسویت
بیا وباز پایم را گرفتار کمندت کن
که این صیدِ بلاتکلیف نشسته برسرکویت
ویا اصلا بیا بگذارروی دست دستت را
گریزان ازهمه دنیا خودم را میبرم سویت
به جانم میخرم آخر تمام غصه هایت را
همان وقتی که می‌افتد خمی برطاق ابرویت
تویی صیاد اما من به بندت مبتلا هستم
اگر هم بند بگشایی منم همواره پیجویت
علی امیرزاده