تو مرا ماهی و با غیر تو در پیچ و خمم

تو مرا ماهی و با غیر تو در پیچ و خمم
چو مرا نابی و با غیر تو در تاب و تبم

تو مرا آبی و می‌جویم و در وهم صدا
که مرا خوابی و می‌بینم و هر بار شبم

تو مرا بابی و می بویم از این دهر چمن
و مرا جانی و می‌بینم و در گیر تنم

ای که حیران شده هر عقل به سیما و قدت
وی تو ویران شده هر بار کزین جان و تنم

گاه با خون دلم در ره تو گریم زار
گاه چون  شمع شب افروز پی سوختنم

گه به زعم دل تو تا به سحر آه و فغان
گاه مانند هوا و دمی ، سرو چمنم
امین طیبی