از آغوش صبحم

از آغوش صبحم
هنوز
بوی رویای شبت می آید
خورشید
اگرچه سرک می کشد
از پنجرهٔ بستهٔ احوالم
و هیاهویِ گنجشکان
فرو می ریزد بر بسترم
صبح را از هر روزنی
اما بر بالینم
مانده تاری از طرهٔ تو
که ندهمش به جهانی صبحِ بیداری

علیزمان خانمحمدی