گفتی تمام عشقِ مرا

گفتی
تمام عشقِ مرا
در یاسی کاشته ای که
هر صبح با نوازش دستانت
جوانه ای نو می رقصاند
مبادا در تاریکیِ طویلِ این شبها
بسپاریم به بیداد ظلمت
در رواق منظرم شمعی افروز
هر روز به ملاقات خورشیدم ببر
و برای نفسهایم پنجره ای بگشا
که بس بیزارم از این خفقان خزان وُ
قفسِ شیشه ها
که نهان کرده از دلِ شیدای من
نورِ رخسارِ تُرا

علیزمان خانمحمدی