هر آنگاه که نام تو را می نویسم

هر آنگاه که نام تو را می نویسم
کاغذهایم در زیر دستم غافلگیرم می کنند
و آب دریا در آنها جاری می شود
و مرغان سپید نوروزی
بر فراز آن به پرواز در می آیند
و هنگامی که نوشته هایم را پاره می کنم
تکه پاره ها
چون شکسته های آینۀ نقره می شوند
چنان که گویی ماه
بر بساط نوشتن من شکسته است
مرا بیاموز
چگونه درباره ات بنویسم
یا چگونه از یادت ببرم

« شاعر : غاده السمان »