پنجره را باز کن که آمدم امشب

پنجره را باز کن که آمدم امشب
مست ز میخانه های شهر سیاهم
پنجره را باز کن مگر تو نگفتی
پنجره گر باز بود چشم براهم ؟
نعره کشیدم که
آی پنجره وا کن
لب ز لبی وا نشد سوال کند

کیست ؟

پنجره بستست
آه ، پنجره بستست
هیچ کس در اتاق منتظرم نیست
نصرت رحمانی